هم اکنون تقریبا تمامی انسانها بعد از رسیدن به سن قانونی برای تامین هزینه های ضروری زندگی خود نیاز به شغل و منبع درآمد دارند . معمولا در جامعه مشاغل و حرفه های بسیاری وجود دارد که شهروندان براساس علایق و نیز توانایی خود در انها مشغول به کار می شوند.
دذر سطح جامعه معمولا افرا زیادی نیز وجود دارند که به دلیل بسیاری از مسائل مجبور به کار در مشاغل سخت و زیان آور می شوند که ممکن است در مدت زمان کار و یا قبل به هر دلیل دیگری در هنگام کار دچار مشکلات جسمی و روحی شده و دیگر توانایی کارکردن را برای همیشه از دست بدهند. در مورد این دسته از افراد معمولا دولتها خدامت را معین نموده اند که در صورتی که این موضوعات در سطح جامعه به وجود بیاید فرد بدون پشتوانه رها نشده و دولت حداقل حقوق و مزایای لازم برای تامین نیازهای اولیه را به وی پرداخت می نماید.
در این نوشتار به طور خلاصه به بررسی نحوه تعیین حقوق از کار افتادگی و همچنین اعتراض به ان و روش اعتراض خواهیم پرداخت.
اما قبل از هر چیز باید بدانیم که از کار افتادگی چیست ؟ براساس تبصره ۱۳ از ماده ۲ قانون سازمان تامین اجتماعی به طور کلی از کار افتاده به شخصی گفته می شود که به هر دلیلی و به صورت جزئی و یا کلی توانایی کار کردن را از دست داده باشد و نتواند در مشاغل دیگر به میزان بیشتر از یک سوم سابق کار کند.
معمولا با وقوع حادثه فرد می تواند طی درخواست از سازمان تامین اجتماعی درخواست از کار افتادگی بنماید برای این منظور ابتدا به نزد پزشک متخصص رفته و کلیه مشکلاتی را که در اثر کار و یا هر وضعیتی برای وی ایجاد شده است را معین می نمایدو بعد از این مرحله فرد برای تایید از کار افتادگی خود مدارک پزشکی خود را به کمیسیون بدوی برای تعیین درصد از کار افتادگی ارسال می نماید . در این کمیسیون باتوجه به وضعیت فرد و اینکه میزان از کار افتادگی وی به چه میزان می باشد معمولا برای وی درصد معین می نمایند.
به طور کلی از کار افتادگی به به دو صورت جزئی وکلی می باشد از کار افتادگی جزئی به حالتی می گویند که فرد قادر به انجام کار کردن می باشد اما به اندازه سابق توانایی برای کار را ندارد و ازکار افتادگی کلی به صورتی می باشد که فرد دیگر قادر به کار کردن نبوده و توانیی انجام هیچ کاری را ندارد .
بعد از این که برای شخصی که دچار حادثه شده میزان از کار افتادگی معین شد وی می تواند به هیئت تجدید نظر در این مورد اعتراض نماید .
بعد از انکه رای در کمیسیون بدوی صادر شد و فرد در کمیسیون تجدید نظر بدان اعتراض نمود کلیه مسائل مربوط به کمیسیون بدوی معلق شده و در هیچ صورتی ملاک عمل قانونی قرار نخواهند گرفت.
بعد از اعتراض به کمیسیون بدوی که طی یک درخواست از طرف شخص انجام می شود ، کمیسیون تجدید نظر که از پزشکان و صاحب نظران درجه بالاتری تشکیل گردیده است براساس وضعیت فرد اقدام به رسیدگی وبررسی پرونده پزشکی وی نموده و در انتها در این خصوص اقدام به صدور رای می نمایند. رای صادره در مورد از کار افتادگی در شعبه تجدید از کار افتادگی سازمان تامین اجتماعی قطعی بوده و فرد دیگر در سازمان حق تجدید و یا اعتراض به ان را نخواهد داشت.
در صورتی که فرد باز هم به رای صادره اعتراض داشته باشد می تواند از رای صادره در دیوان عدالت اداری تقاضای تجدید نظر بنماید .
تجدید نظر از رای صادره در دیوان عدالت اداری از طریق دادخواست انجام می شود بدین صورت که فرد طی یک دادخواست به همراه حکم صادره علیه سازمان تامین اجتماعی اقدام به طرح شکایت می نماید.
نظر به اینکه رسیدگی در دیوان به صورت غیر حضوری بوده و کلیه شکایات مطروحه در این سازمان از طریق اینترنت به سازمان ارسال می گردند بعد از طرح شکایت در این مورد دادخواست به همراه رای صادره به دبیرخانه دیوان ارسال گردیه و بعد از ان به دفتر مرکزی دیوان می رسد. در دفتر دیوان ایتدا رای صادره به همراه دادخواست به نزد رئیس دیوان رفته و و در صورتی که امکان رسیدگی بدان وجود داشته باشد و یا دیوان صلاحیت رسیدگی به ان را داشته باشد از طرف ریاست دیوان به یکی از شعب ارسال می گردد.
بعد از ارسال رای به شعبه دیوان رای صادره در ان شعبه تحت بررسی قرار گرفته و در مورد آن دو نوع تصمیم گرفته خواهد شد.
۱- یا رای صادره تایید شده و در این صورت قطعی و لازم الاجرا می باشد.
۲- یا رای صادره در این زمینه نقض شده و در این مورد دیوان مشکلات رای و یا اشتباهات قانونی ان را بررسی و به شعبه صادر کننده رای ارسال می دارد .
شعبه صادر کننده رای موظف به تایید نظرات دیوان بوده و در صورتی شعبه حاضر به این موضوع نباشد رای به شعبه هم عرض ارسال خواهد شد.
