امروزه افراد زیادی در سراسر کشور مشغول به شغل کارگری بده ودر این شغل با تلاش و کوشش فراوان زندگی خود را هر چند به صورت ناچیز تامین نموده و در شرایط بسیار بد جسمی و روحی زندگی می نمایند . در کشورهای پیشرفته ی دنیا معمولا بیشتری توجه و امکانات برای کارگان تهیه می شود تا با خیال آسوده به امور خود پرداخته و بتونند در حداقل موارد گذاران زندگی خود را داشته باشند.
متاسفانه در ایران نه تنها در این زمینه با کارگران هیچ گونه برخورد درستی نخواهد شد بلکه درا ین زمینه معمولا بیشتری فشارهای اقتصادی ، اجتماعی و غیره روی دوش آنها قرار دارد.سازمان تامین اجتماعی به طور کلی یکی از مهم ترین سازمانهای بیمه گذار در ایران می باشد که دارای قوانین سفت و سختی در مورد اینکه افراد خود را بیمه نمایند می باشد .
دراین زمینه فرد تنها در امور خاصی می تواند بیمه خود را پرداخت نماید و هرکس با هر شرایطی نمی تواند برای خود بیمه تامین اجتماعی را پرداخت کند.در این مورد سازمان تامین اجتماعی اقدام به تصویب بیمه ای برای رفع مشکل و این موضوع نموده است. این قانون در سال ۱۳۸۶ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده و مصوب شده است. در خصوص این قانون در ادامه به بررسی شرایط آن براساس مواد این قانون می پردازیم.
براساس مواد این قانون سازمان فنی حرفه ای موظف به آموزش کارگران در شغلی که انجام می دهند شده و در هر مورد که کارگری در این مورد اقدام به دریافت آموزشهای لازم بنماید می تواند با دریافت مدارک مورد نیاز از سازمان فنی حرفه ای اقدام به ثبت نام در بیمه نماید.سازمان تامین اجتماعی در خصوص کارگران موظف به این امر بوده وباید در این خصوص درصدی از حق بیمه اجتماعی کارگران را بعد از دریافت مدارک کارگری را دریافت نمایند.
براساس این قانون کارگران در خصو ص انواع حوادث و اقداماتی که در این زمینه برای انها به پیش می اید می توانند خود را بیمه نموده و دولت و سازمان تامین اجتماعی نیز موظفند در خصوص این نوع بیمه درصدی از حق بیمه را پرداخت نماید و یا کسر کنند. در هر مورد که دولت و سازمان تامین اجتماعی دراین مورد حاضر به پرداخت حق بیمه نباشد فرد می تواند از سازمانهای مربوطه که در قانون به نام آنها اشاره شده است تقاضای الزام به پرداخت حق بیمه و همچنین پذیرش بیمه را درخواست نمایند.
در این موارد فرد می تواندبه روشهای متفاوتی اقدام به این امر نماید. اولین مورد ارائه درخواست پذیرش بیمه براساس ثبت نام انجام شده در سازمان فنی حرفه ای و همچنین قبولی در آزمونهای برگزار شده در این مورد می باشد .مورد دیگر در این زمینه این می باشد که فرد در صورتی با هر گونه مانع از سمت سازمان تامین اجتماعی برخورد نماید می تواند طی در خواستی الزام این سازمان در خصوص ادامه ثبت بیمه را بنماید .
در صورتی که سازمان تامین اجتماعی علی رغم دارا بودن همه شرایط توسط کارگر مربوطه اقدام به تایید مدرک و ی و پذیرش بیمه فرد ننماید وی می تواند در این زمینه در دیوان عدالت اداری علیه سازمان طرح دعوی بنماید.نظر به اینکه سازمان تامین اجتماعی از جمله سازمانهای دولتی بوده و براساس قانون اساسی در هر مورد که افراد دچار مشکلاتی با ادارات و سازمانهای ادارای و یا دولتی شده و در این خصوص اقدامات این سازمانها و یا نهادها منجر به ایجاد تظلم ، یا اقدامات خلاف قانونی علیه امری قانونی بشود ، دیوان عدالت ادارای در این مورد دارای شرایط رسیدگی بوده و در صورتی که دیوان حکمی در این مورد صادر نماید ازمان یا اداره دولتی درا ین زمینه موظف به اجرای حکم بوده و در صورتی که از این امر خودداری نمایند هر فردی که در این امر دخیل بوده باشد می تواند به انفصال از خدمت و یا حتی حبس محکوم گردد.
برای طرح دعوی در دیوان عدالت اداری فرد می تواند از طریق اینترنت و یا شعبات دیوان در مراکز استانها داخواست خود را به دیوان عدالت اداری ارسال نماید . در هر موردی که علیه یک اداره در دیوان عدالت اداری طرح دعوی می شود ابتدا با بررسی دادخواست ارائه شده معین می گردد که ایا دعوی مربوطه قادر به رسیدگی بوده و یا نه.
بعد از بررسی صلاحیت دیوان در این زمینه ، ارسال دادخواست مورد نظر در خصوص الزام سازمان تامین اجتماعی به پذیرش بیمه اجتماعی کارگران ساختمانی به شعبه جهت رسیدگی ارسال شده و بعد از اینکه سازمان تامین اجتماعی دراین مورد از دادخواست و یا شکایت مطروحه مطلع شده و در این زمینه اقدامی انجام ندادند دیوان اقدا م به رسیدگی و صدورحکم در این زمینه می نماید. بعد از صدور حکم از طرف دیوان هر کدام از طرفین شکایت می توانند در این زمینه علیه حکم صادره اقدام به تجدید نظر بنمایند.
هر کدام از طرفین که در این زمینه اقدام به تجدید نظر از حکم صادره بنمایند می توانند دادخواست خود را مطابق ماده ۱۶ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری نوشته و در انتها مطابق داخواست بدوی به دیوان ارسال نمایند. دادخواست تجدید نظر به دبیرخانه شعبه صادر کننده حکم ارسال گردیده و در صورتی که فاقد هرگونه عیب و یا نقصی باشد به شعبه تجدید نظر برای رسیدگی فرستاده می شود.
یک نکته بسیار مهم در این زمینه این می باشد که کلیه رسیدگی ها در دیوان به صورت غیر حضوری بوده و تنها درموارد بسیار استثنایی که قاضی شنیدن اظهارات طرفین را برای صدور حکم لازم بداند اقدام به صدور احضاریه جهت حضور در دیوان می نماید.بعد از تجدید نظر از رای صادر در صورتی رای فاقد هرگونه مشکلی باشد رای قطعی شده و لازم الاجرا می گردد و در صورتی که رای صادره دارای مشکلی قانونی باشد دوباره شعبه تجدید نظر اقدام به صدور رای نموده و آن را به طرفین ابلاغ می نماید .
در این مورد کارگران عزیز می توانند جهت احقاق حق خود در این زمینه از وکلای دادگستری که دارای تجربه و دانش تخصصی در دیوان می باشند استفاده نموده و به راحت ترین شیوه در این مورد به حقوق خود برسند.
